Όταν χτυπάνε τους μετανάστες ματώνουμε όλοι οι εργάτες

Στις 8 Μαΐου φασίστες πυρπόλησαν το χώρο στον οποίο συγκεντρώνονται για να προσευχηθούν οι μουσουλμάνοι της γειτονιάς μας. Δεν πρόκειται για ένα “τυχαίο και μεμονωμένο γεγονός”. Το τελευταίο διάστημα οι φασίστες προσπαθούν να σηκώσουν κεφάλι και να εξαπλώσουν τη βία και τον τρόμο σε ολόκληρη την Αθήνα. Εμφανίζονται και δρουν ως το μακρύ χέρι της αστυνομίας, με το οποίο η κυβέρνηση και οι καπιταλιστές στην Ελλάδα επιχειρούν να επιβάλλουν την πολιτική τους. Για 4 μέρες οι φασιστικές συμμορίες στο κέντρο της Αθήνας, με την ανοχή της κυβέρνησης και τη βοήθεια της αστυνομίας, επιδόθηκαν σε ένα όργιο βίας εναντίον μεταναστών, καταστρέφοντας τα μαγαζιά τους, χτυπώντας, μαχαιρώνοντας και δολοφονώντας ανθρώπους. Τις ίδιες μέρες η αστυνομία επιτέθηκε με απίστευτη βαρβαρότητα στην απεργιακή διαδήλωση της 11ης Μαΐου, στέλνοντας ανθρώπους στο νοσοκομείο με δολοφονικά χτυπήματα. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος για την κυβέρνηση και τα κόμματα του Μνημονίου (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΛΑΟΣ) να εφαρμόσουν μια πολιτική που οδηγεί στην εξαθλίωση την πλειονότητα των εργαζόμενων στην Ελλάδα.

Οι φασίστες είναι αυτοί που αναλαμβάνουν να υλοποιήσουν την μεταναστευτική πολιτική της κυβέρνησης με τη βοήθεια της αστυνομίας. Ο στόχος τους είναι ολόκληρο το εργατικό κίνημα, και οι επιθέσεις εναντίον των μεταναστών αυτό το στόχο εξυπηρετούν. Επιδιώκουν να διασπάσουν την ενότητα των εργαζόμενων, να μας κάνουν να βλέπουμε σαν εχθρό τον γείτονά μας και τον συνάδερφό μας. Ξέρουν ότι αν καταφέρουν να μας διασπάσουν, θα μας νικήσουν πιο εύκολα. Γι’ αυτό και προσπαθούν να στρέψουν το ένα κομμάτι της εργατικής τάξης εναντίον του άλλου: τους Έλληνες εργάτες ενάντια στους μετανάστες, τους παλιούς εργαζόμενους εναντίον των νέων, τους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα ενάντια στους εργαζόμενους του δημοσίου… Προσπαθούν να καλλιεργήσουν ένα κλίμα τρομοκρατίας και φόβου και να μας δώσουν το μήνυμα ότι όποιος σηκώνει κεφάλι, θα έρχονται η αστυνομία μαζί με τις συμμορίες των φασιστών να του το σπάνε.

Ψήφισμα λαϊκής συνέλευσης Πλατείας Συντάγματος

Εδώ και πολύ καιρό παίρνονται αποφάσεις για εμάς χωρίς εμάς.

Είμαστε εργαζόμενοι, άνεργοι, συνταξιούχοι, νεολαίοι, που έχουμε έρθει στο σύνταγμα για να παλέψουμε και να αγωνιστούμε για τις ζωές μας και το μέλλον μας.

Είμαστε εδώ γιατί γνωρίζουμε ότι οι λύσεις στα προβλήματά μας μπορούν να προέλθουν μόνο από εμάς.

Καλούμε όλους τους Αθηναίους, εργαζόμενους, ανέργους και νεολαία στο Σύνταγμα, και όλη την κοινωνία να γεμίσει τις πλατείες και να πάρει τη ζωή στα χέρια της.

Εκεί στις πλατείες θα συνδιαμορφώσουμε όλα μας τα αιτήματα και τις διεκδικήσεις μας.

Καλούμε όλους τους εργαζόμενους που θα απεργήσουν την επόμενη περίοδο να καταλήγουν και να παραμένουν στο Σύνταγμα.

Δεν θα φύγουμε από τις πλατείες, μέχρι να φύγουνε αυτοί που μας οδήγησαν εδώ: Κυβερνήσεις, Τρόικα, Τράπεζες, Μνημόνια και όλοι όσοι μας εκμεταλλεύονται. Τους διαμηνύουμε ότι το χρέος δεν είναι δικό μας.

 

ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΩΡΑ!

ΙΣΟΤΗΤΑ – ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ – ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ!

Ο μόνος αγώνας που χάνεται είναι αυτός που δεν δόθηκε ποτέ!

Κάλεσμα αγώνα για το Ελληνικό

Ο χώρος του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού βρίσκεται, εδώ και χρόνια, στο επίκεντρο αντιδραστικών σχεδιασμών του κράτους, με στόχο την επιχειρηματική εκμετάλλευση του, κυρίως με τουριστικές και εμπορικές χρήσεις, αλλά και την οικοπεδοποίησή του προς όφελος του κατασκευαστικού κεφαλαίου.

Σήμερα, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και η τρόικα ( Ε.Ε., Δ.Ν.Τ., Ε.Κ.Τ.) μεθοδεύουν ο χώρος να ξεπουληθεί, λες  και είναι χωράφια του παππού τους, με τη διαδικασία του fast track. Επιδιώκουν να «θυσιαστεί» στο όνομα της αντιμετώπισης της κρίσης, όπως θυσιάζονται για τις ανάγκες του κεφαλαίου κάθε μικρός και μεγάλος ελεύθερος χώρος, τα σχολεία, οι υποδομές για την υγεία, η κοινωνική ασφάλιση, τα εργατικά και δημοκρατικά δικαιώματα.

Με τα μνημόνια και το νέο «σύμφωνο ανταγωνιστικότητας» της Ε.Ε. τα δικαιώματα και οι κατακτήσεις των εργαζομένων και του λαού βρίσκονται καθημερινά στο απόσπασμα προς όφελος των συμφερόντων του κεφαλαίου. Παράλληλα, επιδιώκεται το ξεπούλημα κάθε είδους «δημόσιας περιουσίας», είτε πρόκειται για την επιτάχυνση του προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων των ΔΕΚΟ, είτε για το ξεπούλημα της δημόσιας γης, με το fast track, αναπόσπαστο κομμάτι του μνημονίου. Στο πλαίσιο αυτό, το πρώην αεροδρόμιο του Ελληνικού και άλλοι πολύτιμοι χώροι για τους κατοίκους της Αθήνας μπαίνουν στο στόχαστρο, όπως το παραλιακό μέτωπο του Σαρωνικού, τα «μπαρουτάδικα» στο Αιγάλεω, οι «αναξιοποίητες ολυμπιακές εγκαταστάσεις», ο χώρος της ΠΥΡΚΑΛ σε Δάφνη-Υμηττό καθώς και δεκάδες περιοχές ανά την Ελλάδα που κινδυνεύουν να αποδοθούν σε κάθε είδους τουριστική και κατασκευαστική «αξιοποίηση».

ΝΑ ΑΝΑΚΛΗΘΟΥΝ ΟΙ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ ΣΤΗ FORTHNET

Η καπιταλιστική κρίση που διαπερνά τη διεθνή πολιτική σκηνή το τελευταίο χρονικό διάστημα έχει κάνει εμφανή τα αποτελέσματά της και στην Ελλάδα. Μαζικές απολύσεις εργαζομένων σε μια σειρά από κλάδους (100.000 από τις αρχές του 2009), ελαστικοποίηση εργασιακών σχέσεων και συμπιέσεις μισθολογικών απολαβών περιλαμβάνονται  στη διέξοδο του κεφαλαίου από την κρίση, με στόχο τη διατήρηση και διεύρυνση της κερδοφορίας του. Αρωγός στην κατεύθυνση αυτή αποτελεί η αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης της  Ν.Δ.         ( 28 δις ευρώ ενίσχυση των τραπεζών) και οι νεοφιλελεύθερες  ντιρεκτίβες της Ε.Ε.

Οι μαζικές απολύσεις αναδεικνύονται ως η πιο σκληρή όψη της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα. Πλήττονται κυρίως κλάδοι, όπως οι εργάτες στην κλωστοϋφαντουργία   (κινητοποιήσεις Λαναρά) και σε μεγάλο βαθμό ο κλάδος της πληροφορικής και των τηλεπικοινωνιών (απολύσεις σε Siemens και Teleperformance, πτωχεύσεις σε Λανέτ, Altec, Teledom). Στην Καλλιθέα, συγκεκριμένα, η Forthnet απέλυσε 2 εργαζομένους λίγες μέρες πριν συγκροτηθεί επιχειρησιακό σωματείο στην εταιρεία.

Είναι μονόδρομος για την εργοδοσία, μπροστά στο φάσμα της συμπίεσης των κερδών των εταιρειών, η ελαστικοποίηση των ωραρίων, η παγίωση υπερωριών, η μείωση των ρεπό και αδειών των εργαζομένων και η διαμόρφωση ενός εργαζομένου πειθήνιου και αναλώσιμου, προκειμένου να διατηρεί και να μεγιστοποιεί τα κέρδη της. Επιπλέον, απαραίτητος όρος για την υλοποίηση αυτής της εργοδοτικής πρακτικής, είναι η ποινικοποίηση οποιασδήποτε συνδικαλιστικής δράσης (συγκρότηση σωματείων – επιτροπών),  προκειμένου να αφαιρεθεί οποιαδήποτε δυνατότητα διαμόρφωσης αντιστάσεων και διεκδικήσεων.

Η Κ. Κούνεβα δέχτηκε δολοφονική επίθεση από την εργοδοτική τρομοκρατία επειδή ήταν μια εργάτρια με έντονη συνδικαλιστική δράση. Διεκδικούσε τα αυτονόητα δικαιώματα των εργατών και εργατριών σ’ ένα καθεστώς σύγχρονου δουλεμπορίου. Με αφορμή αυτή την επίθεση, το σωματείο της ΠΕΚΟΠ πρωτοστάτησε στη δημιουργία μιας «Πρωτοβουλίας», που σήμερα αριθμεί 100 σωματεία και διοργάνωσε μαζικές πορείες και προέβη σε μια σειρά από επιτυχημένες παρεμβάσεις σε επιθεωρήσεις εργασίας και οργανισμούς.

Σε αυτό το φόντο, σημειώθηκαν ελπιδοφόρες διεργασίες, ιδρύθηκαν νέα επιχειρησιακά σωματεία (Vodafone, Altec, Forthnet). Έγιναν αγώνες και απεργίες (Intracom, Altec, Wind) που σε πολλές περιπτώσεις οδήγησαν την εργοδοσία σε υποχώρηση. Η δράση όμως της πρωτοβουλίας των σωματείων βρήκε απέναντί της τη ΓΣΕΕ και  την ένοχη σιωπή της για τις εργολαβικές–δουλεμπορικές εταιρείες, αλλά και τις απαράδεκτες ανακοινώσεις του προέδρου της που συκοφαντούσαν τις κινητοποιήσεις.

Όλες αυτές οι ενέργειες, οι δράσεις και οι πρωτοβουλίες των εργαζομένων δείχνουν το δρόμο της αντίστασης. Η εργοδοσία θα βρει μπροστά της το λαό της Καλλιθέας.

Στηρίζουμε τους εργαζομένους που παλεύουν για:

• Αύξηση μισθών και επιδομάτων. Κατώτερος μισθός τα 1400€. Απόδοση όλων των επιδομάτων/υπερωριών.
• Απαγόρευση των απολύσεων.
• Κατάργηση ελαστικών σχέσεων εργασίας.
• Ασφαλιστικά ταμεία υγιή για τους εργαζόμενους.
• Δυνατότητα ελεύθερου συνδικαλισμού στους χώρους δουλειάς.
• Ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής των κυβερνήσεων και της Ε.Ε. Να πάρουν πίσω τα σχέδια τους για επιβολή ενός σύγχρονου εργασιακού μεσαίωνα.

ΦΑΝΤΑΡΟΙ ΑΠΟ 58 ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΟΥΝ ΤΙΣ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΕΣ ΣΤΟ ΣΤΡΑΤΟ

ΘΗΤΕΙΑ – ΘΕΑΤΡΟ ΠΑΡΑΛΟΓΟΥ:

19 αυτοκτονίες από το  2006, 4 φέτος και 1 απόπειρα/15 μέρες

ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΑ ΨΕΜΑΤΑ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΚΑΙ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ

ΝΑ ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΛΟΓΟΙ ΤΩΝ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΩΝ

Οι συνάδελφοι που δώσανε τέλος στη ζωή τους στη Ρόδο και το Διδυμότειχο δεν είχανε «χρόνια προβλήματα». Δεν «θα αυτοκτονούσαν έτσι κι αλλιώς». Δεν είχαν «συναισθηματικά προβλήματα». Δεν «ήταν λαπάδες», ούτε «μεμονωμένα περιστατικά». Είναι τα θύματα των απάνθρωπων και δολοφονικών συνθηκών που αντιμετωπίζει η νεολαία στον ελληνικό στρατό. Η τελευταία αυτοκτονία έρχεται να προστεθεί σε μια σειρά αντίστοιχων γεγονότων που δείχνουν πόσο κενές είναι όλες οι διακηρύξεις για βελτίωση των συνθηκών θητείας στα στρατόπεδα.

Οι αυτοκτονίες στον στρατό δεν προκαλούνται από τα προσωπικά προβλήματα που έχει ο φαντάρος. Είναι, εξάλλου, πολλαπλάσιες από ότι στην υπόλοιπη κοινωνία, όπου κανείς μπορεί να έχει τα ίδια ψυχολογικά προβλήματα. Η αυτοκτονία είναι αποτέλεσμα μιας πρωτόγνωρης κατάστασης όπου ο κάθε στρατιώτης εναπόκειται στην καλή διάθεση ή τον ιδεολογικό τραμπουκισμό των «ανωτέρων», η αξιοπρέπεια αντικαθίσταται με το κυνήγι του βύσματος και η λογική εξαφανίζεται μπροστά στην τήρηση της ιεραρχίας και της πειθαρχίας. Είναι αποτέλεσμα της εξώθησης των στρατιωτών στα όρια της φυσικής και ψυχολογικής αντοχής τους και είναι φυσικό κάποιοι να «σπάνε». Για τους αξιωματικούς ένα είναι το ζητούμενο: να γίνει η δουλειά με κάθε κόστος. Φαντάροι υπηρέτες των αξιωματικών, παιδιά για τα θελήματα, άνθρωποι για όλες τις δουλειές.

Στην παραμεθόριο το σκηνικό συμπληρώνεται με σκηνάκια, εφόδους, ενέδρες, κίτρινους και λευκούς συναγερμούς, «εξωτικές» αγγαρείες ως φθηνό και αναλώσιμο εργατικό δυναμικό των στρατοπέδων. Οι τετράωρες έξοδοι στην πόλη αρκούν μόνο για να χαλάσεις το χαρτζιλίκι σου στους τοπικούς μαγαζάτορες, ή να κάνεις ένα μπάνιο σε κάποιο πανδοχείο, αφού μόνο εκεί θα βρεις ζεστό νερό και κάποιον τρόπο να διώξεις τους κοριούς από πάνω σου. Η έξοδος, όταν δε γίνεται με υπηρεσιακό σημείωμα (για 2-3 ώρες και μετά σκοπιά), διαρκεί από 4 έως 7 ώρες και οι δουλειές που πρέπει να προλάβουν να κάνουν οι φαντάροι αρκετές: πλύσιμο ρούχων, φαγητό, τηλεφωνήματα, αγορές για την κάλυψη προσωπικών αναγκών και άλλα.

Ακόμα και στις περιπτώσεις όπου υπήρχε πράγματι κάποιο βεβαρημένο ψυχικό ιστορικό του φαντάρου είναι ευθύνη του στρατού το ότι δεν έγινε έγκαιρη διάγνωση ώστε να προστατευτεί ο στρατευμένος. «Ψυχική αγωγή στο στρατό» είναι τα λογύδρια των βαθμοφόρων. Οι ψυχολογικές εξετάσεις στην κατάταξη περιλαμβάνουν συνοπτική εξέταση από ένα ψυχολόγο (κυρίως στρατεύσιμο με ελάχιστη εμπειρία) μερικές μέρες μετά την κατάταξη, ενώ η γραμμή υποστήριξης που διαφημίζεται στα στρατόπεδα είναι «φαντάροι» οι οποίοι παρουσιάζονται ως ειδήμονες και δεν ασχολούνται καθόλου πέρα από τα τυπικά.

Η κατάσταση βέβαια είναι όμοια και στις εξετάσεις φυσικής κατάστασης με αποτέλεσμα συχνούς θανάτους φαντάρων με αδιάγνωστα προβλήματα υγείας κάτω από εξοντωτικές συνθήκες. Συνάδελφοι που πέφτουν νεκροί κατά τη διάρκεια ασκήσεων και υπηρεσιών, φαντάροι που τους είχαν αρνηθεί ακόμα και την επίσκεψη στο γιατρό της μονάδας, με τη συνενοχή και τις εγκληματικές ευθύνες πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας. Δεν χρειάζεται όμως να έχει κάποιος οποιοδήποτε πρόβλημα υγείας για να βρεθεί νεκρός σε κάποιο από τα συχνά «ατυχήματα».

Το πρόσφατο περιστατικό με την έκρηξη παλιού ξεχασμένου πολεμικού υλικού και τον τραυματισμό 3 οπλιτών δεν είναι μεμονωμένο. Δεκάδες είναι τα στρατόπεδα στα οποία οι φαντάροι αναφέρουν βάναυσα περιστατικά παραβίασης κανόνων υγιεινής και ασφάλειας, κανόνων των οποίων η παραβίαση οδηγεί σε ατυχήματα: φυλάκιο Μανίτσας, Πολίχνιτο Λέσβου, Μάλεμε, ΣΤΕΠ Σερρών και η μαύρη λίστα είναι ατελείωτη…

Για τους αξιωματικούς, οι αιτίες των ατυχημάτων είναι προφανείς. Έλλειψη συγκέντρωσης από τον εκπαιδευόμενο οπλίτη, κακή συμπεριφορά (που να επισείει και ποινολόγιο), ανυπακοή και «υπερβάλλον ζήλος»! Το παράλογο της στρατιωτικής θητείας δεν έχει καμία ευθύνη, ούτε φυσικά η θητεία που, όσο μειώνεται τόσο εντατικοποιείται. Κάθε μέρα όλοι μας γινόμαστε σκοπάνθρωποι και λατζέρηδες, αγγαρειομάχοι και οδηγοί, υπάλληλοι γραφείου και αχθοφόροι.

Υπουργείο και στρατιωτική ηγεσία μας κοροϊδεύουν! Υπόσχονται μείωση της θητείας, βελτίωση των συνθηκών, κάνουν επιθεωρήσεις στα στρατόπεδα. Κι ενώ οι φαντάροι συνεχίζουν να αποδεκατίζονται από αυτοκτονίες, τραυματισμούς και ατυχήματα, ενδιαφέρονται μονάχα για τις αγορές όπλων και τις μετατάξεις των βυσμάτων τους. 40% του στρατού στη διάθεση του ΝΑΤΟ, 6500 στρατιωτικοί σε 16 χώρες εκτός συνόρων, 6000 φαντάροι-υπηρέτες για μήνες ολόκληρους στα θέρετρα των αξιωματικών, 6000 «βύσματα» με μετατάξεις, απαλλαγές, αποσπάσεις σε γραφεία.

Καλούμε όλους τους φαντάρους να καταγγέλλουν τα γεγονότα, να δώσουν μάχες με τον ψυχολογικό και βιολογικό πόλεμο που τους διεξάγει κάθε μέρα η στρατιωτική ιεραρχία, να βγουν παραπονούμενοι στις αναφορές, να αρνηθούν τη μετάθεση στην ΕΛΔΥΚ. Στη μνήμη όλων εκείνων των συναδέλφων μας που δολοφονήθηκαν σε κάποιο στρατόπεδο επειδή διατάχθηκαν να εκτελέσουν απανωτές σκοπιές-αγγαρείες-φυλάκια-σκοινάκια-κ.τ.λ. και όλων εκείνων που τραυματίστηκαν ακόμα και με μόνιμη βλάβη, για να υπηρετήσουν το «καμάρι της Ελλάδας», τον ελληνικό στρατό.

ΦΑΝΤΑΡΟΙ ΑΠΟ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ

1. 862 ΑΒΕΤ

2. 650 ΠΑΥΠ (ΞΑΝΘΗ)

3. ΑΣΔΥΣ

4. Στρ. Γ. ΤΖΑΒΕΛΑ

5. ΑΣΔΕΝ

6. Στρ. ΠΑΠΑΦΕΛΣΣΑ

7. 96 ΤΥΠΕΘ (ΧΙΟΣ)

8. Στρ. ΠΑΛΑΣΚΑ

9. Στρ. Μ. ΒΟΓΔΟΥ

10. ΔΤΣ (ΠΑΛΑΣΚΑ)

11. Β/Κ ΑΝΤΙΚΥΡΩΝ

12. ΝΣ

13. Στρ. ΑΒΡΑΜΙΔΗ

14. 546 Μ/ΚΤΠ

15. 574 ΤΠ

16. ΚΕΤΘ

17. 724 ΤΜΧ

18. 744 ΤΜΧ

19. 518 ΤΠ

20. 732 ΔΣΕ

21. 558 ΤΠ

22. 316 ΣΠΤΧ

23. 289 ΤΠ

24. 193 ΜΠΕΠ

25. ΚΕΥΠ

26. 16 Μ/ΚΜΠ

27. 98 ΤΥΕΘ

28. 50 ΛΜΧ

29. ΣΜΧ (ΛΟΥΤΡΑΚΙ)

30. 95 ΤΥΕΘ

31. ΚΕΜΧ

32. 79 ΛΜΧΕΘ

33. 180 ΜΚΒ

34. 4^Ο ΤΕΦ

35. ΥΝΤΕΛ

36. Κ.Σ.Α.Ν.

37. 649 ΤΕ

38. 2^Η ΜΑΛ

39. ΚΕΠΒ

40. ΚΕΥΓ

41. ΜΟΦΑΤ

42. ΝΒΚΑΝ

43. ΝΒΝΕ

44. Δ/ΓΕΝ

45. Στρ. ΠΕΡΙΣΣΑΚΗ

46. ΜΛΑΤ

47. 117 ΠΜ

48. Στρ. ΔΕΛΑΠΟΡΤΑ

49. 516 Μ/Κ ΤΠ

50. 644 Μ.ΚΤΠ

51. 2^Ο ΤΕΑΣ

52. 153 ΤΕ

53. Στρ. ΧΕΙΜΑΡΑ

54. 618 Μ/Κ ΤΠ

55. 95 ΤΕ

56. ΤΕΧΝΙΚΟ ΑΡΧΙΠΟΛΗΣ

57. 116 ΠΜ

58. ΣΕΤΗΛ (ΠΥΡΓΟΣ)

Για την παρέμβαση και την ενότητα της Αντικαπιταλιστικής Αριστεράς

Παίρνουμε την πρωτοβουλία γι’ αυτή τη συζήτηση του κόσμου της αντικαπιταλιστικής αριστεράς στην περιοχή μας, για να συζητήσουμε την εκτίμηση για την εξέγερση του Δεκέμβρη και την καπιταλιστική κρίση, τις προοπτικές του αγώνα και τις αναγκαίες πολιτικές προτάσεις για την συγκρότηση της αντικαπιταλιστικής αριστεράς

Η συζήτηση αυτή, μαζί με όλες τις άλλες που θα γίνουν σε ολόκληρη τη χώρα, θα διαμορφώσουν τη βάση και το περιεχόμενο μιας κεντρικής πανελλαδικής συνέλευσης για τη συγκρότηση της αντικαπιταλιστικής αριστεράς, που θα γίνει στις 22 Μάρτη.

Καλούμε όσους και όσες μοιράζονται τις ίδιες αγωνίες να έρθουν και να συμβάλουν σ’ αυτή την προσπάθεια

Συνέλευση – Συζήτηση

Η Αντικαπιταλιστική Αριστερά

μπροστά στην κρίση και την εξέγερση

Τρίτη 17 Μαρτίου 7μμ

Δημαρχείο Καλλιθέας

ΠρωτοβουλΙα για την ενΟτητα και την κοινΗ

δρΑση της αντικαπιταλιστικΗς αριστερΑς

Οργανώσεις, κινήσεις και ανένταχτοι αγωνιστές της αντικαπιταλιστικής αριστεράς

ΟΧΙ ΣΤΟ ΝΕΟ ΚΟΥΚΟΥΛΩΜΑ ΤΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗΣ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑΣ ΣΤΟ ΑΤ ΚΑΛΛΙΘΕΑΣ

Η Πανελλαδική Συσπείρωση για την Ψυχιατρική Μεταρρύθμιση καταγγέλλει το νέο κουκούλωμα κτηνώδους αστυνομικής βίας, που επιχειρείται με την απαλλακτική ΕΔΕ για τους αστυνομικούς του ΑΤ Καλλιθέας που κακοποίησαν βάναυσα, τον Μάιο του 2007, τον Χρήστο Χρονόπουλο, άτομο με προβλήματα ψυχικής υγείας, προκαλώντας του ανεπανόρθωτες εγκεφαλικές βλάβες, από τις οποίες κινδύνευσε σοβαρά η ζωή του και λόγω των οποίων και έχει καταστεί πλήρως ανάπηρος.

Σύμφωνα με δημοσίευμα του Τύπου (Ελευθεροτυπία 6-2-09), η ΕΔΕ που διενεργήθηκε, στέλνει, για μιαν ακόμη φορά, την υπόθεση στο αρχείο, αφού ‘δεν προέκυψε και η παραμικρή υπόνοια ενοχής και πειθαρχικής ευθύνης εις βάρος κανενός αστυνομικού’. Οτι ο Χρονόπουλος μεταφέρθηκε σε κωματώδη κατάσταση, με περιπολικό από το ΑΤ στο «Θριάσιο», απ΄ όπου (μετά από 2 μήνες στην Εντατική και επακόλουθη μακρόχρονη νοσηλεία) βγήκε με σοβαρότατες και αμετάστρεπτες σωματικές και νοητικές αναπηρίες, είναι ‘ανεξήγητο’: προφανώς και πάλι ‘μόνος του χτύπησε’, ‘μόνος του έπαθε κρανιοεγκεφαλική κάκωση’, ‘αυτός φταίει που έμεινε σοβαρά και μόνιμα ανάπηρος’..

Αν και η υπόθεση εκκρεμεί ποινικά ενόψει τη δίκης που θα γίνει (αλλά που, χαρακτηριστικά, αργεί πολύ να γίνει), οι προθέσεις είναι σαφείς. Αυτοί που διενέργησαν την ΕΔΕ αγνόησαν όχι μόνο τις καταθέσεις των συγγενών (και τις μαρτυρίες ότι, όταν συνελήφθη, ήταν καλά στη σωματική υγεία), όχι μόνο την ‘κοινή λογική’ που δείχνει, ακόμα και για τον πιο αδαή, την αλληλουχία των γεγονότων που οδήγησαν στην κακοποίηση του Χρονόπουλου, αλλά και την αυτεπάγγελτη δίωξη που άσκησε ο εισαγγελέας.

Το νέο κουκούλωμα που επιχειρείται μέσα σε μια περίοδο που η αστυνομία είναι τελείως έκθετη, διάτρητη και κατεξευτελισμένη από τον απροκάλυπτο τρόπο με τον οποίο η ηγεσία της συγκαλύπτει την βαναυσότητα και τις δολοφονικές ενέργειες των μελών της – ενέργειες τις οποίες, εν τέλει, αυτή η ηγεσία, με αυτή τη συμπεριφορά της, καθοδηγεί και ενθαρρύνει – είναι ένα ακόμα σημάδι που δείχνει ότι η πολιτική και φυσική ηγεσία της ΕΛΑΣ και η κυβέρνηση έχουν αποφασίσει να φτάσουν την αστυνομική βαρβαρότητα, απέναντι σε όλη την κοινωνία, μέχρι τα άκρα.

Η περίπτωση Χρονόπουλου πρέπει να σημάνει πραγματική εξέγερση : η αστυνομική βία κατά των ψυχικά πασχόντων είναι καθημερινή και πραγματοποιείται ως ρουτίνα.

Σαν το Χρονόπουλο, δεκάδες ψυχικά πάσχοντες πέφτουν καθημερινά θύματα ενός βάρβαρου κοινωνικού και ψυχιατρικού συστήματος, ενός συστήματος που έχει αναθέσει στην αστυνομία να εκτελεί εισαγγελικές παραγγελίες για μεταγωγή στα ψυχιατρεία και στις ψυχιατρικές κλινικές για εξέταση και εγκλεισμό. Η βία που ασκείται είναι, συχνά, άνευ προηγουμένου. Είναι οι μόνοι ασθενείς που τους πηγαίνουν στο γιατρό με χειροπέδες. Συχνά, για να μπουν αυτές οι χειροπέδες έχει προηγούμενα ασκηθεί η γνώριμη σε όλους μας αστυνομική βία. Ενίοτε τα σημάδια στο σώμα και στο πρόσωπο του ασθενή είναι εμφανή.

Σε άλλες περιπτώσεις, ιδιαίτερα στην επαρχία ο ψυχικά πάσχων μπορεί να μείνει για μέρες στο κρατητήριο μέχρι να βρεθεί διαθέσιμη αστυνομική συνοδεία για να τον μεταφέρει στην πλησιέστερη (συνήθως πολύ απόμακρη) ψυχιατρική μονάδα.

Δεν μιλάμε για την ιδρυματική βία, στη βάση της οποίας εξακολουθεί να λειτουργεί ένα βάρβαρο και αναχρονιστικό ψυχιατρικό σύστημα – μιλάμε για τη βία που υφίστανται μέχρι να εγκλεισθούν σ΄ αυτό.

Όπως η περίπτωση του Αλέξη Γρηγορόπουλου, της Κωνσταντίνας Κούνεβα και των μεταναστών που δολοφονούνται και βάναυσα κακοποιούνται, έτσι και η περίπτωση του Χρήστου Χρονόπουλου πρέπει να σημάνει συναγερμό: καλούμε όλες τις πολιτικές και κοινωνικές οργανώσεις που μάχονται για τα δικαιώματα και ενάντια στην αστυνομική βαρβαρότητα, όλους τους εργαζόμενους στο χώρο της ψυχικής υγείας, τις κινήσεις, τις ομάδες και τους συλλόγους ‘ληπτών των υπηρεσιών’ και οικογενειών για κοινό συντονισμό και οργάνωση της αντίδρασης του κινήματος ενάντια στο νέο κουκούλωμα.

14-2-09

ΓΙΑ ΤΟ ΕΥΦΑΝΤΑΣΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑΤΟΣ ΤOY ΙΠΠΟΔΡΟΜΟΥ

Εδώ και μερικά χρόνια, Δήμαρχος/Δημοτικές παρατάξεις, κράτος και εφοπλιστές, έχουν αρχίσει να κάνουν σχέδια για το μέλλον της υποβαθμισμένης περιοχής του παλιού ιπποδρόμου. Μια περιοχή με μηδενικό πράσινο, με άχρηστα Ολυμπιακά έργα της μεγάλης φιέστας του 2004, έργα που δεν υπάρχει πρόσβαση για εμάς τους κατοίκους της περιοχής, έργα που ερίζουν πολλοί μνηστήρες για την εμπορευματική εκμετάλλευσή τους.

Σε ένα κυκεώνα υπόγειων διαβουλεύσεων Δήμου-Κράτους-Ιδρύματος Νιάρχου, το τελευταίο διάστημα ξεκίνησε η παρουσίαση των σχεδίων ανάπλασης του χώρου της παραλίας της Καλλιθέας/Αλίμου/Πειραιά. Το πρώτο ερώτημα που αναδύεται είναι το εξής: Ποιος ερωτήθηκε ή τοποθετήθηκε για αυτό από τους κατοίκους; Ποιος είπε την ΑΛΗΘΕΙΑ στους κατοίκους της εκεί περιοχής ότι θα αυξηθεί ο συντελεστής δόμησης, ότι θα πνιγούν στην σκόνη λόγω έργων, ότι θα χαραχθούν νέοι δρόμοι εις βάρος ελεύθερων και ιδιόκτητων χώρων; εγγυήθηκε στους κατοίκους της Καλλιθέας ότι όλα τα κτίσματα θα είναι ελεύθερα για την πρόσβαση μας σε αυτά?

Κράτος και Δήμος, προστατεύουν τα συμφέροντα του Καλλιθεώτη? ΟΧΙ! Υπερασπίζονται με δηλώσεις το ίδρυμα Νιάρχου, παρουσιάζοντας το σαν «ευεργέτη» και το σχέδια για κτίσιμο Λυρικής Σκηνής και Εθνικής Βιβλιοθήκης ως «στολίδι» και «καμάρι» για την περιοχή… Η πραγματικότητα όμως είναι, ότι το αίτημα των κατοίκων δεν είναι η εκλεπτυσμένη αισθητική της όπερας, αλλά χώροι πρασίνου και πάρκα που θα αναβαθμίζουν την ποιότητα της ζωής και της καθημερινότητάς τους και η δυνατότητα για την ελεύθερη πρόσβαση στην παραλία των Τζιτζιφιών…

Το μεγαλεπίβολο σχέδιο των αρχιτεκτόνων/εργολάβων/γραφείων επενοικίασης εργατών προβλέπει εκσκαφές, επιχωματώσεις, μπάζωμα του προβληματικού χώρου του ιπποδρόμου, μια πανάκριβη υπερπαραγωγή για την οποία ο λαός της Καλλιθέας δεν έχει λόγο.

Απαιτούμε από το Κράτος και τις Δημοτικές αρχές, να εγκαταλείψουν τα περιβαλλοντοκτόνα σχέδια που έχουν καταστρώσει σε αγαστή συνεργασία με τους «πεφωτισμένους» αρχιτέκτονες του εξωτερικού και να αναλάβουν εξολοκλήρου το κόστος για τη δημιουργία χώρου υψηλού πρασίνου και τη δεντροφύτευση και όχι την τοποθέτηση του υδροβόρου και χαμηλής παραγωγής οξυγόνου χλοοτάπητα.

Στην κατεύθυνση εμπορευματικής αξιοποίησης του Ιπποδρόμου, που αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα των επιθετικών κινήσεων κράτους και κεφαλαίου σε μια σειρά από γειτονιές (Πάρκο Κύπρου και Πατησίων, Βίλα Ζωγράφου), υπάρχει μόνο ο δρόμος των συλλογικών αντιστάσεων και των μαζικών κινητοποιήσεων. Αναλαμβάνοντας την κατάσταση στα χέρια τους οι κάτοικοι της Καλλιθέας, όπως έχει δείξει η εμπειρία κινημάτων άλλων πόλεων μπορούν να κερδίσουν.

Αριστερή Παρέμβαση Καλλιθέας

Καταγγέλλουμε τη δολοφονική επίθεση στο Στέκι Μεταναστών

Στους δρόμους θα σπάσουμε την τρομοκρατία

Το βράδυ της 24^ης Φεβρουαρίου και ενώ ο Σύνδεσμος Αντιρρησιών Συνείδησης είχε ανοιχτή εκδήλωση, «άγνωστοι» χτύπησαν με χειροβομβίδα το Στέκι Μεταναστών στα Εξάρχεια. Η δολοφονική επίθεση δεν είχε θύματα απο καθαρή τύχη, αφού το κτίριο διέθετε διπλο τζάμι με αποτέλεσμα η χειροβομβίδα να εκραγεί στην ζαρντινιέρα που βρίσκεται μπροστά στο κτίριο. Το Στέκι Μεταναστών αποτελεί σημείο αναφοράς διαφόρων κινηματικών συλλογικοτήτων και θεωρούμε ότι η επιλογή του στόχου δεν είναι τυχαία.

Οι παρακρατικοί μηχανισμοί λειτούργησαν ακόμα μία φορά ως το μακρύ χέρι του κράτους. Η συγκεκριμένη επίθεση αποτελεί συνέχεια και αποκορύφωμα μιας σειράς από παρακρατικές και φασιστικές δολοφονικές ενέργειες που έγιναν το τελευταίο χρονικό διάστημα, σε μια περίοδο δηλαδή ανάπτυξης των κινηματικών αντιστάσεων (φοιτητικό κίνημα 2006-07, κινητοποιήσεις δασκάλων, διεκδικήσεις τοπικών κινημάτων, εξέγερση Δεκέμβρη), και έχει ως αδιαμφισβήτητο στόχο την κατατρομοκράτηση του κινητοποιημένου δυναμικού, στο βαθμό που δεν ήταν δυνατό να ενσωματωθούν οι κοινωνικές αντιστάσεις από τους μηχανισμούς του κράτους. Η δολοφονική επίθεση στη συνδικαλίστρια Κωνσταντίνα Κούνεβα, οι εμπρησμοί σε στέκια γειτονιών που αποτελούν κέντρο-αναφορά πολιτικών και κοινωνικών διεργασιών (Ζωγράφου, Πετράλωνα, Γλυφάδα), πρόσφατα σε φοιτητικά στέκια και τέλος το χτύπημα της περασμένης Τρίτης, αποτελούν μόνο μερικές από τις πιο ενδεικτικές περιπτώσεις της παραπάνω κατεύθυνσης.

Η επίθεση στο Στέκι Μεταναστών είναι υπόθεση όλων μας γιʼαυτό και εκφράζουμε την αμέριστη συμπαρασταση μας. Επειδή όμως την επόμενη φορα το τζάμι δεν θα είναι διπλό, και ίσως η επόμενη επίθεση δεν είναι μακριά μας, είναι απαραίτητο να εκφράσουμε και την έμπρακτη αλληλεγγύη μας, ώστε να απονομιμοποιηθούν και να απομονωθούν πλατιά. Γιʼαυτό και καλούμε όλους να συμμετάσχουν στις κινητοποιησεις που εχουν ανακοινωθεί:

1.Τρίτη πρωί (03.02) στις 9:00 συγκέντρωση στο Εφετείο (Λουκάρεως δίπλα στον Άρειο Πάγο) όπου δικάζεται ο φασίστας Περίανδρος για την απόπειρα δολοφονίας του Κουσουρή.

2. Τρίτη βράδυ στις 8:00 νέα συνέλευση στο Πολυτεχνείο.

3. Πέμπτη στις 6:00 συλλαλητήριο στα Προπύλαια.

Τα κινήματα δεν καταστέλλονται-δεν τρομοκρατούνται! Ούτε Βήμα Πίσω !

Αριστερή Παρέμβαση Καλλιθέας

Φωτορεπορτάζ – Δεκέμβρης ’08